pozbawić się życia

См. также в других словарях:

• pozbawiać się – pozbawić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} pozbawiać czegoś samego siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pozbawiać się przyjemności, rozrywki. Pozbawić się środków do życia. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pozbawić — dk VIa, pozbawićwię, pozbawićwisz, pozbawićbaw, pozbawićwił, pozbawićwiony pozbawiać ndk I, pozbawićam, pozbawićasz, pozbawićają, pozbawićaj, pozbawićał, pozbawićany «spowodować utratę czegoś, przyczynić się do utraty czegoś przez kogoś lub przez …   Słownik języka polskiego

• wymordować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zwykle o wielu osobach: mordując się nawzajem, pozbawić się życia; pozabijać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Członkowie gangów wymordowali się w walce o wpływy. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… …   Słownik języka polskiego

• odebrać — dk IX, odbiorę, odbierzesz, odbierz, odebraćbrał, odebraćbrany odbierać ndk I, odebraćam, odebraćasz, odebraćają, odebraćaj, odebraćał, odebraćany 1. «wziąć od kogoś swoją rzecz, którą się komuś pożyczyło, podarowało lub którą ktoś zabrał, wziął… …   Słownik języka polskiego

• zamęczyć — dk VIb, zamęczyćczę, zamęczyćczysz, zamęczyćmęcz, zamęczyćczył, zamęczyćczony zamęczać ndk I, zamęczyćam, zamęczyćasz, zamęczyćają, zamęczyćaj, zamęczyćał, zamęczyćany 1. «męcząc, torturując kogoś pozbawić go życia» Zamęczyć kogoś głodem,… …   Słownik języka polskiego

• zamordować — dk IV, zamordowaćduję, zamordowaćdujesz, zamordowaćduj, zamordowaćował, zamordowaćowany «pozbawić kogoś życia w sposób przestępczy, dokonać na kimś mordu, zabić kogoś» Zamordować kogoś bestialsko, skrytobójczo, z premedytacją, z zimną krwią.… …   Słownik języka polskiego

• wyrok — m III, D. u, N. wyrokkiem; lm M. i 1. «w procesie karnym: orzeczenie sądu dotyczące winy lub kary; w procesie cywilnym: orzeczenie sądu rozstrzygające spór» Łagodny, surowy, sprawiedliwy wyrok. Wyrok skazujący, uniewinniający. Wyrok na… …   Słownik języka polskiego

• zagnieść — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}zagniatać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zagnieść II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Vc {{/stl 8}}{{stl 7}} gniotąc, zniszczyć coś lub pozbawić kogoś życia : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• życie — n I, blm 1. «stan organizmu polegający na nieprzerwanym ciągu biochemicznych procesów przemiany materii i energii, związanych z wymianą materii i energii z otoczeniem, charakteryzujący się tym, że organizm odżywia się, oddycha, wydala zbędne… …   Słownik języka polskiego

• wyrzucić — 1. Wyrzucać (coś) z siebie «wypowiadać, wykrzykiwać coś, zwykle szybko»: Rozmowa okazała się niemożliwa, więc tylko podniosłam rękę i pogłaskałam krótkie kręcone włosy. Jednak dziewczyna pod wpływem mojego gestu zwinęła się nagle jak w spazmie… …   Słownik frazeologiczny